MARNOTRAWSTWO MÓZGÓW? KAPITAŁ LUDZKI PODKARPACKICH BEZROBOTNYCH

Prezentowany artykuł jest próbą refleksji nad rolą kapitału ludzkiego procesie funkcjonowania
regionalnego rynku pracy na empirycznym przykładzie województwa podkarpackiego.
Głównym celem artykułu jest określenie poziomu zasobów kapitału ludzkiego bezrobotnych
mieszkańców województwa podkarpackiego oraz moŜliwości wykorzystania
tych zasobów na lokalnym i regionalnym rynku pracy. Mimo częstego uŜywania terminu
„kapitał ludzki” do tej pory jest on wieloznaczny. Autorzy uŜywający pojęcia „kapitał ludzki”
stosują metodę przytaczania przykładów i operowania pojęciem w róŜnych kontekstach.
Powoduje to z jednej strony pozostawienie dość duŜego pola dla intuicyjnego odczytywania
treści rozpatrywanych kategorii, a z drugiej – moŜe być traktowane jako swoisty sposób definiowania.
Dlatego teŜ artykuł w warstwie teoretycznej odwołuje się do koncepcji kapitału
ludzkiego. Na kapitał ludzki składają się takie cechy zbiorowości, jak: struktura wieku populacji,
umieralność, stopa urodzeń, stan zdrowia, które tworzą razem bardziej ogólną kategorię
cech demograficznych. Oprócz cech demograficznych zbiorowości w skład kapitału
ludzkiego wchodzą równieŜ umiejętności członków zbiorowości wyraŜone w postaci poziomu
wykształcenia, struktury zawodowej oraz stopnia zgodności struktury zawodowej
z wymogami nowoczesnego rynku pracy. W artykule zwrócono uwagę na to, Ŝe jest to zasób
dany przez genetyczne cechy danej populacji raz na zawsze, ale moŜliwy do powiększenia
poprzez inwestycje zwane inwestycjami w człowieka. W związku z tym niewykorzystane
zasoby kapitału ludzkiego będą stanowić stratę, która powstała w wyniku niedopasowania
zasobów kapitału ludzkiego do potrzeb rynku pracy i jego nieodpowiedniego wykorzystania.
W warstwie empirycznej zaprezentowane wyniki analiz dotyczące zasobów kapitału
ludzkiego bezrobotnych mieszkańców województwa podkarpackiego, przedstawiono
w postaci wiedzy i umiejętności. Do analiz wykorzystano dane statystyczne Podkarpackiego
Obserwatorium Rynku Pracy WUP Rzeszów.

Pełny tekst (pdf)

[1] Bihr A., Kapitał... ludzki. „Le Monde Diplomatique” (edycja polska) 12/22 (2007).
[2] Brzozowski J., Zjawisko marnotrawstwa mózgów i jego skutki gospodarcze, „Zeszyty
Naukowe Sekcji Analiz Demograficznych PAN” 2008/18.
[3] Cichy K., Malaga K., Kapitał ludzki w modelach i teorii wzrostu gospodarczego, [w:] Kapitał
ludzki i kapitał społeczny a rozwój regionalny, red. M. Herbst, Warszawa: Wydawnictwo
Naukowe Scholar 2007.
[4] de la Fuente Á., Ciccone A., Human capital in a global and knowledge-based economy. Final
Report, European Commission Directorate-General for Employment and Social Affairs,
Brussels 2002.
[5] Heckman J., Kapitał ludzki, „Wprost” 43/987 (2001).
[6] Henzel P., Laszlo Andor: zahamowano wzrost bezrobocia, to dobra wiadomość dla Europy,
http://wiadomosci.onet.pl/tylko-w-onecie/laszlo-andor-zahamowano-wzrost-bezrobocia-todobra-
wiadomosc-dla-europy/jwnjh (dostęp: 20.09.2013).
[7] Kotarski H., Kapitał ludzki i kapitał społeczny a rozwój województwa podkarpackiego,
Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, Rzeszów 2013.
[8] Makuch M., Kapitał ludzki – próba definicji, [w:] Kapitał ludzki i społeczny. Wybrane
problemy teorii i praktyki, red. D. Moroń, Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego,
Wrocław 2009.
[9] Michalczyk T., Musioł S., Kapitał ludzki i społeczny a rozwój społeczno-ekonomiczny w
świetle nowej analizy instytucjonalnej, [w:] Kapitały ludzkie i społeczne a konkurencyjność
regionów, red. M. S. Szczepański, K. Bierwiaczonek, T. Nawrocki, Wydawnictwo
Uniwersytetu Śląskiego, Katowice 2008.
[10] Stark O., The new economics of the brain drain, „World Economics” 6/2 (2005).
[11] Uramek K., Taksonomiczne wskaźniki kapitału ludzkiego w niektórych krajach OECD,
„Wiadomości Statystyczne” 2006/2.
[12] Weisbrod B.A., Investing in Human Capital, „Journal of Human