CYBERTERRORYZM JAKO WSPÓŁCZESNA BROŃ MASOWEGO RAŻENIA

Wraz z rozwojem techniki komputerowej pojawiło się nowe określenie – „cyberterroryzm” jako współczesny rodzaj broni masowego rażenia, która wraz z dalszym rozwojem będzie stawać się coraz bardziej niebezpieczna. Cyberterroryzm jako specyficzna kategoria zagrożeń obejmuje działania w stosunku do systemów teleinformatycznych, podejmowane dla osiągnięcia konkretnych celów terrorystycznych. Organizacje terrorystyczne są z reguły powiązane z jakimś państwem, jego służbami specjalnymi, wyznaniami religijnymi, grupami przestępczymi lub mogą funkcjonować w celu zdobycia popularności na arenie krajowej (lokalnej) czy międzynarodowej. Działania te mają specyficzne cele, które pozwalają uzyskać wpływ na decyzje socjalne, polityczne czy nawet militarne. W artykule podjęto próbę analizy istoty i uwarunkowań cyberterroryzmu. Wskazano jakie elementy warunkują łatwość rozpowszechniania się cyberagresji oraz określono co wpływa na asymetryczność konfliktu wywołanego przez niepożądaną działalność przestępców w sieci. Przedstawiono pojęcia ściśle związane z poruszaną tematyką jak m.in.: cyberprzestrzeń, cyberprzestępstwo, cyberagresja, cyberterroryści oraz odniesiono się do ram funkcjonowania podmiotów w sieci, które ustala prawodawstwo międzynarodowe. Wskazano zatem na podstawowe regulacje zatwierdzone przez Unię Europejską, ale i państwa skupione wokół NATO. Ponieważ działalność cyberterrorystów zorientowana jest na wywołanie paraliżu płaszczyzny politycznej, społecznej, psychologicznej oraz ekonomicznej, próby monitorowania zagrożeń dotyczą bardzo szerokiego pola oddziaływania. W treści opracowania wskazano, że szczególnie narażone na działanie cyberterrorystów są sektory, w których funkcjonują sieci telekomunikacyjne (infrastruktura telefoniczna, satelitarna oraz komputerowa), sektor finansowy i bankowy, transport, sektor energetyczny oraz instytucje władz publicznych. Autorzy opracowania snują rozważania wokół tezy, że zakłócenie działania, choć jednego z wymienionych wyżej sektorów, może doprowadzić do ogromnych, negatywnych konsekwencji dla każdego obywatela danego państwa.

Pełny tekst (pdf)

1. Bógdał-Brzezińska A., Gawrycki M., Cyberterroryzm i problemy bezpieczeństwa informacyjnego we współczesnym świecie, Warszawa 2003.
2. Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2013/40/UE z dnia 12 sierpnia 2013 r., dotycząca ataków na systemy informatyczne.
3. Forlicz S., Informacja w biznesie, PWE, Warszawa 2008.
4. http://lexblog.pl/definicja-cyberprzestepstwa/ (dostęp: 15.02.2017 r.).
5. http://stachowiak.home.pl/kreator/data/documents/pk-1.pdf (dostęp: 16.02.2017 r.).
6. http://www.secure.edu.pl/pdf/2013/D2_1630_B_Adamski.pdf (dostęp: 28.03.2017 r.).
7. Karatysz M., Zjawisko cyberprzestępczości, a polityka cyberbezpieczeństwa w regulacjach prawnych Rady Europy, Unii Europejskiej i Polski, Wydawnictwo Naukowe UAM, Poznań 2013.
8. Konwencja Rady Europy o Cyberprzestępczości z 23 listopada 2001 r.
9. Kowalewski J., Kowalewski M., Cyberterroryzm szczególnym zagrożeniem bezpieczeństwa państwa, „Telekomunikacja i Techniki Informacyjne”, 1–2/2014.
10. Kuta G., Cyberterroryzm – zagrożenie dla bezpieczeństwa informacji i danych osobowych, Wydawnictwo KSOIN, Poznań 2012.
11. Lakomy M., Zagrożenia dla bezpieczeństwa teleinformatycznego państw – przyczynek do typologii, „E-Politykon” 6/2013, Warszawa 2013.
12. Lichocki E., Cyberterroryzm państwowy i niepaństwowy – początki, skutki i formy, Wydawnictwo AMW, Gdynia 2011.
13. Łapczyński M., Zagrożenie cyberterroryzmem a polska strategia obrony przed tym zjawiskiem, „Pulaski Policy Service” 7/2009.
14. Podraza A., Potakowski P., Wiak K., Cyberterroryzm zagrożeniem XXI wieku. Perspektywa patologiczna i prawna, Difin, Warszawa 2013.
15. Skrzypczak J., Bezpieczeństwo teleinformatyczne w świetle europejskiej Konwencji
    o cyberprzestępczości, „Przegląd Strategiczny” 1/2011.
16. Szubrycht T., Cyberterroryzm jako nowa forma zagrożenia terrorystycznego, Wydawnictwo AMW, Gdynia 2005.
17. Świątkowska J., Bunsch I., Cyberterroryzm, nowa forma zagrożenia bezpieczeństwa międzynarodowego w XXI wieku, Wydawnictwo Instytutu Kościuszki, Warszawa 2011.
18. Wasilewski J., Zarys definicji cyberprzestrzeni [w:] Przegląd bezpieczeństwa narodowego, red. B. Hołyst, Wydawnictwo ABW, Warszawa 2013.