NOWA METODA IDENTYFIKACJI PRZEDSIĘBIORSTW WYSOKIEJ TECHNOLOGII NA PRZYKŁADZIE WARSZAWY

Przedsiębiorstwa produkcyjne działające w sektorze tzw. wysokich technologii (HT, high-technology, high-tech) stanowią przedmiot zainteresowania nauki, przemysłu oraz władz państwowych ze względu na przypisywane im szczególne znaczenie gospodarcze. W ramach europejskiego projektu „Stołeczne Forum Przedsiębiorczości” podjęto badania służące identyfikacji, scharakteryzowaniu oraz weryfikacji znaczenia tego sektora w gospo-darce dużego miasta, jakim jest Warszawa. Tymczasem napotkano poważne bariery już na etapie identyfikacji firm, które miały zostać poddane badaniu. W sytuacji gdy samo pojęcie sektora high-tech nie jest jednoznacznie definiowane w literaturze, a stosowane dotąd me-tody kwalifikowania przedsiębiorstw jako HT zostały w toku przeprowadzonych badań uznane za niewystarczające, niezbędne okazało się wypracowanie własnej metody badaw-czej opartej, między innymi, na danych pozyskiwanych ze stron internetowych badanych przedsiębiorstw. Celem artykułu jest zatem przedstawienie algorytmu postępowania według nowej metody, która służy identyfikacji podmiotów gospodarczych należących do sektora wysokiej technologii, oraz omówienie badań, które doprowadziły do jej powstania. W arty-kule zaproponowano też klasyfikację podmiotów sektora HT w formie „koniczyny techno-logicznej”, która systematyzuje i ułatwia zastosowanie nowej metody w zależności od przy-jętych kryteriów. Przedstawiono też wstępne wyniki przeprowadzonych badań nad popula-cją warszawskich przedsiębiorstw HT, które uprawniają do podjęcia dyskusji na temat wia-rygodności oficjalnych danych statystycznych o liczebności firm high-tech w Polsce. Wy-niki wskazują bowiem, że oficjalna statystyka dotycząca populacji przedsiębiorstw należą-cych do badanego sektora w Polsce jest prawdopodobnie znacząco zawyżona.

Pełny tekst (pdf)

[1] Acs Z., How is entrepreneurship good for economic growth?, „Innovations: Technology, Governance, Globalization” 2006/1, s. 97–107.
[2] Baumol W.J., Strom R.J., Entrepreneurship and Economic Growth, „Strategic Entrepreneur-ship Journal” 1/3–4 (2007), s. 233–237.
[3] Jemielniak D., Czym są badania jakościowe?, w: red. D. Jemielniak Badania jakościowe, t.1: Podejścia i teorie, Wydawnictwo PWN, Warszawa 2012.
[4] Eurostat, Indicators of High-tech industry and knowledge – intensive services, Annex 3 – High-tech aggregation by NACE Rev. 2, 2014.
[5] Eurostat, Indicators of High-tech industry and knowledge – intensive services, Annex 5 – High-tech aggregation by SITC Rev. 4 High-technology products, 2014.
[6] Hatzichronoglou T., Revision of the High-Technology Sector and Product Classification, OECD Science, Technology and Industry Working Papers, OECD Publishing 1997.
[7] Konkurencyjna Polska. Jak awansować w światowej lidze gospodarczej?, red. J. Hausner, Fundacja Gospodarki i Administracji Publicznej, Kraków 2013.
[8] Kozioł K., Rozwój przedsiębiorstw wysokiej technologii w Polsce (kontekst regionalny), refe-rat wygłoszony na III Konferencji Naukowej „Wiedza i innowacje w rozwoju gospodarki: siły motoryczne i bariery” z cyklu „Wiedza i Innowacje”, Kraków 2007.
[9] Mason C., Brown R., Creating good public policy to suport high-growth firms, „Small Busi-ness Economics” 40/2 (2013), s. 211-225.
[10] Matusiak K.B., Wysoka Technika, w: red. K.B. Matusiak, Innowacje i transfer technologii. Słownik pojęć, wyd. 3, Polska Agencja Rozwoju Przedsiębiorczości, Warszawa 2011, s. 328-331.
[11] Główny Urząd Statystyczny w Szczecinie, Nauka i technika w 2011 r., Główny Urząd Staty-styczny, Warszawa 2012.
[12] OECD, Classification of High-technology Products and Industries, 1995, DSTI/EAS/IND/STP(95)1.
[13] OECD, International trade in high research and development-intensive products, 1980, SITC/80.48.
[14] OECD, International trade in high-technology products: an empirical approach, 1983, DSTI/SPR/83.13.
[15] OECD, Specialization and competitiveness in high, medium and low R&D-intensity manufac-turing industries: general trends, 1984, DSTI/SPR/84–49.
[16] Ratajczak-Mrozek M., Specyfika przedsiębiorstw zaawansowanych technologii (high-tech), „Przegląd Organizacji” 2011/2.
[17] Simon H., Hidden Champions of the 21st Century : Success Strategies of unknown World Market Leaders, Springer, London 2009.
[18] Trajtenberg M., Innovation in Israel 1968–1997: a comparative analysis using patent data, „Research Policy” 30/3 (2001), s. 363–389.
[19] Turowski K., Sektor wysokiej techniki jako główne źródło wzrostu we współczesnej gospodar-ce światowej, w: red. D. Kopycińska, Funkcjonowanie gospodarki polskiej w warunkach inte-gracji i globalizacji, Katedra Ekonomii Uniwersytetu Szczecińskiego, Szczecin 2005.
[20] Wennekers S., Thurik R., Linking Entrepreneurship and Economic Growth, „Small Business Economics” 1999/13, s. 27–55.
[21] Westkämper E., Towards the Re-industrialization of Europe: A Concept for Manufacturing for 2030, Springer Science & Business, Berlin 2013.
[22] Zakrzewska-Bielawska A., Relacje między strategią a strukturą organizacyjną w przedsię-biorstwach sektora wysokich technologii, „Zeszyty Naukowe Politechniki Łódzkiej” 2011/1095.