Filozoficzne podstawy społecznej polityki dla zrównoważonego rozwoju

We współczesnej ekonomii politycznej wypracowano doktrynę zrównoważonego rozwoju. Zakres przedmiotowy tej doktryny obejmuje środowisko, ekonomię i społeczeństwo. W publikacjach dotyczących zrównoważonego rozwoju więcej uwagi poświęca się środowisku i ekonomii, natomiast kwestia polityki społecznej schodzi w nim na dalszy plan. Autor artykułu, inspirując się myślą francuskiego neotomisty Etienne Gilsona staje na stanowisku, że doktryny zrównoważonego rozwoju nie można zawężać tylko do kwestii polityki gospodarczej. Skoro człowiek jest podmiotem i adresatem zrównoważonego rozwoju, to priorytetową kwestią w tej doktrynie powinna być społeczna polityka państwa. Ta natomiast, aby mogła być polityką zrównoważonego rozwoju, musi być osadzona na właściwych filozoficznych podstawach. W niniejszym artykule autor bada te podstawy. Bazując na filozofii społecznej francuskiego neotomisty Etienne Gilsona, autor wyróżnia metafizyczne i etyczne podstawy społecznej polityki dla zrównoważonego rozwoju.

Pełny tekst (pdf)

[1] Arystoteles, Etyka nikomachejska, przekł., wstępy i komentarze D. Gromska, L. Regner, W. Wróblewski, wyd. 3, PWN, Warszawa 2002.

[2] Arystoteles, Polityka, przeł. L. Piotrowicz, PWN, Warszawa 2004.

[3] Berdo J., Zrównoważony rozwój, Earth Conservation, Sopot 2006.

[4] Gilson E., Elementy filozofii chrześcijańskiej, przeł. T. Górski, Instytut Wydawniczy PAX, Warszawa 1965.

[5] Gilson E., Tomizm, przeł. J. Rybałt, PAX, Warszawa 1998. [

6] Hervada J., Prawo naturalne, tłum. A. Dorabialska, Wydawnictwo „Petrus”, Kraków 2011.

[7] Jan Paweł II, Evangelium vitae, Pallottinum, Poznań 1995.

[8] Krąpiec M.A., O ludzką politykę, Tolek, Katowice 1995.

[9] Machiavelli N., Książę, przeł. Cz. Nanke, Wydawnictwo „Antyk”, Kęty 2005.

[10] Majka J., Filozofia społeczna, Wydawnictwo Wrocławskiej Księgarni Archidiecezjalnej, Wrocław 1982.

[11] Novak M., Wolne osoby i dobro wspólne, przeł. G. Łuczkiewicz, Znak, Kraków 1998.

[12] Platon, Państwo, przeł. W. Witwicki, Wydawnictwo „Antyk”, Kęty 1997.

[13] Śpiewak P., W stronę wspólnego dobra, Fundacja Aletheia, Warszawa 1998.

[14] Św. Tomasz z Akwinu, Summa contra gentiles, III, c. 17–18, przeł. Z. Włodek, W. Zega, W drodze, Poznań 2009.

[15] Św. Tomasz z Akwinu, Summa theologica, II–II, q. 58, a. 7, resp., przełożył i w objaśnienia zaopatrzył F.W. Bednarski, Veritas, London 1966.

[16] Verpaalen A.P., Der Begriff des Gemeinwohls bei Thomas von Aquin. Ein Beitrag zum Problem des Personalismus, Heidelberg 1964.

[17] Wasilewski K., Dobro wspólne w myśli Arystotelesa, [w:] Dobro wspólne, red. D. Porbucka, Kraków 2010.

[18] Zdybicka Z.J., Jan Paweł II filozof i mistyk, Polskie Towarzystwo Tomasza z Akwinu, Lublin 2009.