Nasze serwisy używają informacji zapisanych w plikach cookies. Korzystając z serwisu wyrażasz zgodę na używanie plików cookies zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki, które możesz zmienić w dowolnej chwili. Więcej informacji odnośnie plików cookies.

Obowiązek informacyjny wynikający z Ustawy z dnia 16 listopada 2012 r. o zmianie ustawy – Prawo telekomunikacyjne oraz niektórych innych ustaw.

Wyłącz komunikat

 
 

Logowanie

Logowanie za pomocą Centralnej Usługi Uwierzytelniania PRz. Po zakończeniu pracy nie zapomnij zamknąć przeglądarki.

Modern Management Review (dawna nazwa: Zarządzanie i Marketing)

Modern Management Review
(dawna nazwa: Zarządzanie i Marketing)
20 (4/2013), DOI: 10.7862/rz.2013.mmr.59

TELEPRACA – NOWOCZESNA, ELASTYCZNA FORMA ZATRUDNIENIA I ORGANIZACJI PRACY – SZANSA CZY ZAGROśENIE?

Beata SZLUZ

DOI: 10.7862/rz.2013.mmr.59

Streszczenie

W dobie globalizacji i społeczeństwa informacyjnego mamy do czynienia ze zmianą
podejścia do zagadnienia pracy. Staje się ona coraz częściej usługą, która opiera się na zastosowaniu
nowoczesnych technologii informacyjnych. Jedną z nietypowych form jej
świadczenia jest telepraca. Pojęcie odnosi się do pracy prowadzonej w miejscu, które ogranicza
czas dojazdu. Głównymi korzyściami dla pracodawcy są m.in.: dostęp do rozszerzonej
podaŜy pracy, moŜliwość zatrudniania pracowników w niepełnym wymiarze czasu pracy,
zwiększenie koniunktury i produktywności pracowników. Głównymi zaletami telepracy
dla pracownika są natomiast: elastyczność wykonywanej pracy, zwiększenie produktywności,
zmniejszenie kosztów i oszczędność czasu dla pracowników pełnosprawnych, szansa na
pracę w domu. Pracowników biurowych moŜna podzielić na róŜne kategorie. Typowymi telepracownikami
są obecnie: pełnoetatowy pracownik biurowy; kobiety poszukujące dochodu,
matki, które chcą wychowywać małe dzieci bez utraty w rozwoju ich kariery kierowniczej
czy specjalistycznej oraz męŜczyźni menedŜerowie lub specjaliści, którzy cenią integrację
pracy i Ŝycia rodzinnego. Dane potwierdzają występujący tzw. model telepracowników
jako osób, które będą funkcjonować w niepełnym lub pełnym wymiarze czasu pracy w
biurach, z przerwami na pewien krótszy lub dłuŜszy okres, w zaleŜności od zmiany ich osobistej
sytuacji Ŝyciowej. W artykule ukazano powstanie i ukształtowanie się definicji telepracy,
klasyfikacje oraz wady i zalety w wymiarze indywidualnym i społecznym.

Pełny tekst (pdf)

Literatura

[1] Bąk E., Elastyczne formy zatrudnienia, C.H. Beck, Warszawa 2006.
[2] Deptuła R., Teleworking jako alternatywna forma pracy w przyszłości, „Praca i Zabezpieczenie
Społeczne” 1998/4.
[3] Frankowski K., Telepraca, czyli kto najbardziej boi się tego nowego zjawiska, [w:] Telepraca –
szansą czy zagroŜeniem na rynku pracy, Szczecin 2002,
http//www.univ.szczecin.pl/zsgi/konferencja/5/ (dostęp: 15.05.2006).
[4] Jaczewski J., Telepraca i jej idea, [w:] Telepraca – rynek pracy bez barier, red. C. Mrozińska,
Krajowy Urząd Pracy, Warszawa 2001.
[5] Janiec M., Czerniak T., Kreft W., Piontek R., Prowadzenie działalności biznesowej z zastosowaniem
telepracy – poradnik, PARP, Warszawa 2006.
[6] Konarska E., Polańska K., Telepraca jako nowa forma organizacji pracy i zatrudnienia, [w:]
Telepraca – szansa czy zagroŜenie na rynku pracy, 2002,
http//www.univ.szczecin.pl/zsgi/konferencja/5/ (dostęp: 15.05.2006).
[7] Koral J., Szluz B., Telepraca – szansa czy niemoŜność?, „Przemiana” 2009/3.
[8] Krok E., Telepraca – aspekty ekonomiczna i społeczna, [w:] Telepraca – szansa czy zagroŜenie
na rynku pracy, Szczecin 2002, http//www.univ.szczecin.pl/zsgi/konferencja/5/ (dostęp:
15.05.2006).
[9] KsiąŜek D., Telepraca, „Praca i Zabezpieczenie Społeczne” 2004/7.
[10] Nilles J.M., Telepraca, strategie kierowania wirtualną załogą, Wydawnictwo Naukowo-
Techniczne, Warszawa 2003.
[11] Nojszewski D., Telepraca, „E-mentor. Dwumiesięcznik Szkoły Głównej Handlowej w Warszawie”,
2004/3, http://www.e-mentor.edu.pl/artykul/index/numer/5/id/61 (dostęp:
17.06.2013).
[12] Pawłowska M., Perspektywy rozwoju telepracy w Polsce – raport z badań, „E-mentor. Dwumiesięcznik
Szkoły Głównej Handlowej w Warszawie” 2009/3, http://www.ementor.
edu.pl/artykul/index/numer/30/id/662 (dostęp: 10.12.2010).
[13] Piasecki M., Telepraca osób niepełnosprawnych w społeczeństwie informacyjnym, „Telekomunikacja
i Techniki Informacyjne” 20012.
[14] Romańska K., Elastyczna forma zatrudnienia – telepraca, [bw.], Warszawa–Łódź 2009.
[15] Stroińska E., Telepraca – szansą na aktywizację zawodową kobiet, „Societas/Communitas”
2008/2.
[16] Szewczyk A., Szewczyk A., Telepraca i e-pieniądze, [w:] Dylematy cywilizacji informatycznej,
red. A. Szewczyk, PWE, Warszawa 2004.
[17] Szymczak R., Internetowe miejsce pracy, Teczka informacyjna: Wojewódzki Urząd Pracy w
Warszawie, Centrum Informacji i Planowania Kariery Zawodowej, Warszawa 2006,
http://www.wup.mazowsze.pl/ciz/teczki/telepraca.pdf (dostęp: 10.05.2010).
[18] Ustawa z 24 sierpnia 2007 r. o zmianie ustawy – Kodeks pracy oraz niektórych innych ustaw
(DzU 2007, nr 181, poz. 1288).
[19] Wiśniewski J., Zatrudnienie pracowników w formie telepracy, TNOIK, Toruń 2007.

Podsumowanie

TYTUŁ:
TELEPRACA – NOWOCZESNA, ELASTYCZNA FORMA ZATRUDNIENIA I ORGANIZACJI PRACY – SZANSA CZY ZAGROśENIE?

AUTORZY:
Beata SZLUZ

AFILIACJE AUTORÓW:
Zakład Socjologii Problemów Społecznych, Instytut Socjologii, Uniwersytet
Rzeszowski

WYDAWNICTWO:
Modern Management Review
20 (4/2013)

SŁOWA KLUCZOWE:
praca, telepraca, zatrudnienie

PEŁNY TEKST:
http://doi.prz.edu.pl/pl/pdf/zim/88

DOI:
10.7862/rz.2013.mmr.59

URL:
http://dx.doi.org/10.7862/rz.2013.mmr.59

PRAWA AUTORSKIE:
Oficyna Wydawnicza Politechniki Rzeszowskiej, al. Powstańców Warszawy 12, 35-959 Rzeszów

POLITECHNIKA RZESZOWSKA im. Ignacego Łukasiewicza; al. Powstańców Warszawy 12, 35-959 Rzeszów
tel.: +48 17 865 11 00, fax.: +48 17 854 12 60
Administrator serwisu:

Deklaracja dostępności | Polityka prywatności