BEZPIECZEŃSTWO ENERGETYCZNE A BEZPIECZEŃSTWO WEWNĘTRZNE PAŃSTWA

W artykule przedstawiono rolę bezpieczeństwa energetycznego w ogólnie pojmowanym bezpieczeństwie wewnętrznym państwa. Zagadnienie to wpisuje się w najnowsze trendy ujmowania bezpieczeństwa wewnętrznego zarysowywane i promowane m.in. przez Unię Europejską. Już nie tylko potencjał militarny, gospodarczy, ale również infrastruktura krytyczna, która zapewnia rozwój oraz zaspokojenie głównych potrzeb obywateli stanowi
o potencjale bezpieczeństwa danego kraju.

Unijne prawo wyznacza kształt polityki energetycznej poszczególnych państw-członków. Jest ono efektem uzgodnień zawartych w postanowieniach szczytu Unii Europejskiej
w Lizbonie z marca 2000 r.; tak zwana strategia lizbońska zakładała osiągnięcie przez kraje członkowskie UE do 2010 r. pozycji najbardziej konkurencyjnej i dynamicznej gospodarki świata. Mimo tego, że w pierwotnych dokumentach strategii lizbońskiej nie uwzględniono energetyki, to jej ogromne znaczenie dla konkurencyjności unijnej gospodarki spowo-
dowało, że na szczytach w Sztokholmie (2001), Barcelonie (2002) i w Brukseli (2003) podjęto decyzje związane z tym obszarem funkcjonowania państwa.

Energetyka, dywersyfikacja źródeł energii – to ważne elementy budowania bezpieczeństwa danego kraju. Tak ujęta problematyka bezpieczeństwa wewnętrznego państwa pokazuje wielopłaszczyznowość tego zagadnienia i skomplikowanie zagwarantowania bezpieczeń-
stwa w zglobalizowanym świecie, gdzie gospodarka coraz częściej przestaje posiadać narodowość.

Pełny tekst (pdf)

1. Balcerowicz B., Strategia obronna państwa, Warszawa 1994.
2. Bartodziej G., Tomaszewski M., Polityka energetyczna i bezpieczeństwo energetyczne, Racibórz 2009.
3. Czaputowicz J., Bezpieczeństwo międzynawowe, współczesne koncepcje, Warszawa 2012.
4. Kaczmarek J. (red.), Słownik terminów z zakresu bezpieczeństwa narodowego, Warszawa 2008.
5. Kałążna K., Rosicki R., Wymiary bezpieczeństwa energetycznego Unii Europejskiej, Poznań 2010.
6. Kędzielawa A., Uwarunkowania rynkowe bezpieczeństwa energetycznego, „Elektroenergetyka” 2005, nr 1.
7. Koźmiński A., Piotrowski W., Zarządzanie, teoria i praktyka, Warszawa 2005.
8. Pieprzny S., Administracja bezpieczeństwa i porządku publicznego, Rzeszów 2012.
9. Rosicki R., O pojęciu i istocie bezpieczeństwa, „Przegląd Politologiczny” 2010, No. 3.
10. Stańczyk J., Współczesne pojmowanie bezpieczeństwa, Warszawa 1996, s. 18.
11. Ustawa z 10 kwietnia 1997 r. – Prawo energetyczne (tekst jedn. Dz.U. z 2017 r., poz. 220 ze zm.).
12. Wojtkowska-Łodej G., Energia i środowisko, procesy dostosowań w świetle przyszłego członkowska Polski w Unii Europejskiej, Warszawa 1998.
13. Zięba R., Instytucjonalizacja bezpieczeństwa europejskiego, Warszawa 2004.
14. Zięba R., Pojęcie i istota bezpieczeństwa państwa w stosunkach międzynarodowych, Warszawa 1989.
15. Zięba R., Pozimnowojenny paradygmat bezpieczeństwa międzynarodowego [w:] Bezpieczeństwo międzynarodowe po zimnej wojnie, red. R. Zięba, Warszawa 2008.
16. www.orka.sejm.gov.pl (dostęp: 23.07.2017 r.).
17. www.bezpeuro.republika.pl/ (dostęp: 23.07.2017 r.).
18. repozytorium.amu.edu.pl (dostęp: 23.07.2017 r.).