Nasze serwisy używają informacji zapisanych w plikach cookies. Korzystając z serwisu wyrażasz zgodę na używanie plików cookies zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki, które możesz zmienić w dowolnej chwili. Więcej informacji odnośnie plików cookies.

Obowiązek informacyjny wynikający z Ustawy z dnia 16 listopada 2012 r. o zmianie ustawy – Prawo telekomunikacyjne oraz niektórych innych ustaw.

Wyłącz komunikat

 
 

Logowanie

Logowanie za pomocą Centralnej Usługi Uwierzytelniania PRz. Po zakończeniu pracy nie zapomnij zamknąć przeglądarki.

Mechanika

Mechanika
85 (3/13), DOI: 10.7862/rm.2013.31

Automatyczna stabilizacja lotu samolotu o konfiguracji nieklasycznej

Marcin Żugaj

DOI: 10.7862/rm.2013.31

Streszczenie

Samolot zbudowany w konfiguracji nieklasycznej może wykazywać niestateczność w pewnych obszarach obwiedni lotu dla pewnych konfiguracji masowych lub być całkowicie niestatecznym. W celu uzyskania większej efektywności aerodynamicznej są budowane samoloty o konfiguracji innej niż klasyczna. Jedną z takich konfiguracji jest konfiguracja latającego skrzydła bez wyraźnie zaznaczonej bryły kadłuba lub bryła kadłuba wkomponowana w bryłę płata. Położenie środka masy jest jednym z parametrów wymiarujących stateczność każdego samolotu. Parametr ten decyduje o właściwościach pilotażowych samolotu oraz determinuje odporność układu automatycznego sterowania. Ze względu na niekonwencjonalną konfigurację płatowca latające skrzydła bywają niestateczne. Ponadto w dużych samolotach ma się do czynienia z przemieszczaniem się środka masy, który dodatkowo wpływa na destabilizację samolotu. W pracy został przedstawiony wpływ wędrówki środka masy na stateczność samolotu o konfiguracji nieklasycznej. Przedstawiono również strukturę układu automatycznego sterowania dla tego samolotu oraz wyniki badań wpływu położenia środka masy na efektywność układu.

Pełny tekst (pdf)

Literatura

  1. Anderson J.D.: Aircraft performance and design. WCB/McGraw-Hill, 1999.
  2. Raymer D.P.: Aircraft design: A conceptual approach. AIAA, 1992.
  3. Roskam J.: Airplane design. Roskam Aviation and Engineering Corporation, 1985.
  4. Jenkinson L., Marchman J.: Aircraft design project for engineering students. Butterworth-Heinman, 2003.
  5. Żugaj M., Narkiewicz J.: Comprehensive model of flying wing flight dynamics and control. CEAS Europenian Air and Space Conference, 26-29 October 2009, Man-
    chester, UK.
  6. Liebeck R.H.: Design of the blended wing body subsonic transport. Journal of Aircraft, 41, 1, 2004.
  7. Wilson J.R.: The blended wing. Aerospace America, August 2008.
  8. Etkin B., Reid L.D.: Dynamics of flight. Stability and control. J. Wiley and Sons, 1996.
  9. McLean D.: Automatic flight control systems. Prentice Hall, New York 1990.
  10. Tomczyk A.: Aktywne systemy sterowania lotem. Zeszyty Naukowe Politechniki Rzeszowskiej 238, Mechanika, z. 71 Awionika, Rzeszów 2007.

Podsumowanie

TYTUŁ:
Automatyczna stabilizacja lotu samolotu o konfiguracji nieklasycznej

AUTORZY:
Marcin Żugaj

AFILIACJE AUTORÓW:
Politechnika Warszawska

WYDAWNICTWO:
Mechanika
85 (3/13)

SŁOWA KLUCZOWE:
latające skrzydła, sterowanie, środek masy, właściwości pilotażowe

PEŁNY TEKST:
http://doi.prz.edu.pl/pl/pdf/mechanika/43

DOI:
10.7862/rm.2013.31

URL:
http://dx.doi.org/10.7862/rm.2013.31

DATA WPŁYNIĘCIA DO REDAKCJI:
2013-09-15

PRAWA AUTORSKIE:
Oficyna Wydawnicza Politechniki Rzeszowskiej, al. Powstańców Warszawy 12, 35-959 Rzeszów

POLITECHNIKA RZESZOWSKA im. Ignacego Łukasiewicza; al. Powstańców Warszawy 12, 35-959 Rzeszów
tel.: +48 17 865 11 00, fax.: +48 17 854 12 60
Administrator serwisu:

Deklaracja dostępności | Polityka prywatności