Carnival as a time of celebration: Rituals in kindergarten

When noticing the carnivalization of contemporary Polish customs, one can often see the accompanying ambivalent tendencies in the context of socialization and education and the alarming phenomenon of kindergarchy. When introducing a child into a moral culture, modern parents try not to impose behavior patterns on their children; rather, parents use methods that are focused on the child's individuality wherein the wishes of the child are satisfied. However, this approach does not teach that the needs of others are also important. On the other hand, in preschool education, there is no shortage of opportunities to set a clear framework in ritualized behaviors. The carnival period is a time that is particularly saturated with rituals that can serve to integrate preschool and family communities.

Carnival as a tradition – inscribed in the “Calendar of events and celebrations” – has become a favorite ritual among kindergartens. For most preschoolers, this is their first real exposure to a carnival ball. The symbolic representation of carnival requires rejecting individualism. Indeed, carnival remains the quintessence of collectivity and community and is broadly understood as a ritual that renews fitting into educational functions. In the social formula of the carnival, cultural memory is expressed. This cultural memory represents a considerable socialization and educational challenge for the cooperation between the institution of kindergarten with the family.

This paper describes the application of participant observation in the form of an interview with children, as well as, an analysis and synthesis. The aim of the paper is to draw attention to the modern phenomenon of carnival, which in the common understanding, is a well-known form of fun. Carnival also serves culture, builds relationships, and creates identification with a given community and place.

Full text (pdf)

Adamski, F. (2002). Rodzina. Wymiar społeczno-kulturowy. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego.

Bachtin, M. (1965). Twórczość Franciszka Rabelais’go, a kultura ludowa średniowiecza i renesansu, przekład A. i A. Goreniowie. Moskwa: Wydawnictwo Literackie.

Buchowski, M. (1987). Inicjacja [in:] Staszczak Z., ed., Słownik etnologiczny. Terminy ogólne. Warszawa–Poznań: PWN.

Burszta, W.J. (1998). Antropologia kultury. Tematy, teorie, interpretacje. Poznań: Wydawnictwo Zysk i S-ka.

Choińska, A.K. (2012). Rytuały świętowania w ujęciu Pierre’a Bourdieu. „Kultura i Społeczeństwo” nr 4.

Curzytek, A. (2019). Karnawał w przedszkolu nr 38 w Rzeszowie – wywiad z dziećmi (nagrany materiał znajduje się w archiwum autorki).

Chwalba, A. (2014). Obyczaje w Polsce. Od średniowiecza do czasów współczesnych. Warszawa: Wydawnictwo PWN.

Collins, R. (2011). Łańcuchy rytuałów interakcyjnych. Kraków: Zakład Wydawniczy „NOMOS”.

Dudzik, W. (2005).  Karnawały w kulturze. Warszawa: Wydawnictwo Sic!

—— (2013). Struktura w antystrukturze, Szkice o karnawale i teatrze. Warszawa: Wydawnictwo Uniwersytetu Warszawskiego.

Ferenz, K. (1995). Wprowadzanie dzieci w kulturę. Wrocław: Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego.

Gajda, J. (2008). Antropologia kulturowa, Kultura obyczajowa początku XXI wieku. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego.

Gennep, A. (2006). Obrzędy przejścia. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy.

Goffman, E. (2006). Rytuał interakcyjny. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.

Golka, M. (2004). Pojmowanie zabawy [in:] Grad, J., Mamzer, H., red., Karnawalizacja, Tendencje ludyczne w kulturze współczesnej. Poznań: Wydawnictwo Naukowe UAM.

Grad, J. (2004). Problem karnawalizacji kultury współczesnej. „Człowiek i Społeczeństwo” Vol. XXII.

Huizinga, J. (2007). Homo ludens, Zabawa jako źródło kultury. Warszawa: Wydawnictwo Aletheia.

Kowalska, J. (1999). Obrzędy przejścia w rzeczywistości końca XX wieku. Wprowadzenie. „Etnografia Polska” Vol. XLIII.

Maisonneuve, J. (1995). Rytuały dawne i współczesne. Gdańsk: Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne.

Marczewska-Rytko, M. (2006). Rytuał polityczny: próba charakterystyki [in:] Filipiak, M., Rajewski, M., Rytuał: przeszłość i teraźniejszość. Lublin: Wydawnictwo UMCS.

Mroczkowska. D. (2004). Ludyczność czasu wolnego [in:] Grad, J., Mamzer, H., red., Karnawalizacja. Tendencje ludyczne w kulturze współczesnej. Poznań: Wydawnictwo Naukowe UAM.

Ostrach, Z., red. (2016). Praca przedszkola, Wybrane zagadnienia teoretyczne, praktyczne i organizacyjne. Kraków: Oficyna Wydawnicza „Impuls”.

Papugowa, J. (2007). Czy grozi nam pajdokracja?. „Wychowawca. Miesięcznik nauczycieli i wychowawców katolickich” No. 4.

Pełka, L. (1989). Rytuały, obrzędy, święta. Warszawa: Krajowa Agencja Wydawnicza.

Podstawa programowa wychowania przedszkolnego dla przedszkoli, oddziałów przedszkolnych w szkołach podstawowych oraz innych form wychowania przedszkolnego – załącznik do rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z dnia 14 lutego 2017 r. (Dz.U. z 2017 r., poz. 356).

Sroczyńska, M.A. (2013). Rytuały w młodzieżowym świecie. Studium socjologiczne. Kraków: Wydawnictwo FALL.

Starobinski, J. (2018) Maski i święto [in:] Dudzik, W., red., Paradoksy maski. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN SA.

Sztompka, P. (2006). Socjologia. Analiza społeczeństwa. Kraków: Wydawnictwo Znak.

—— (2008). Życie codzienne – temat najnowszej socjologii [in:] Sztompka, P., Bogunia-Borowska, M, red., Socjologia codzienności. Kraków: Wydawnictwo Znak.

Ustawa z dnia 14 grudnia 2017 roku – Prawo oświatowe (Dz.U. z 2017 r., poz. 59).

Zduniak, A. (2018). Event w życiu społecznym i religijnym. Perspektywa socjologiczna. Olsztyn: Wydawnictwo UWM.