Humanities and Social Sciences
(dawna nazwa: Ekonomia i Nauki Humanistyczne)
25 (3/2018), DOI: 10.7862/rz.2018.hss.43
DETERMINANTY MOTYWACJI KAPITAŁU LUDZKIEGO ORGANIZACJI W ŚWIETLE BADAŃ EMPIRYCZNYCH
Dariusz KŁAK, Anna STRAWA
Dodany przez: Paweł Perz
DOI: 10.7862/rz.2018.hss.43
Streszczenie
Celem niniejszego artykułu uczyniono przedstawienie zarysu zagadnień teoretycznych związanych z motywowaniem w organizacji oraz zbadanie wybranych determinant procesu motywacji kapitału ludzkiego na przykładzie pracowników firmy telekomunikacyjnej.
Realizacja celu badawczego wymagała podjęcia działań sprowadzających się do opracowania kwestionariusza ankiety, dotyczącego wybranych aspektów funkcjonowania systemu motywacyjnego, operacjonalizacji uzyskanych danych oraz analizy wyników przeprowadzonych badań. Grupę badaną tworzyła 52-osobowa próba, składająca się z pracowników jednego z podkarpackich oddziałów Orange Polska. Dobór grupy badawczej w zasadniczej mierze wynikał z faktu, iż jakość obsługi klienta w niezwykle istotnym stopniu stanowi wypadkową wielu czynników, w tym poziomu motywacji pracowników.
Biorąc pod uwagę wyniki badań empirycznych, należy przede wszystkim skonstatować, iż siła motywacji kapitału ludzkiego uzależniona jest od wielu czynników. Jednym
z nich jest zadowolenie z pracy. Respondenci zdecydowanie zadowoleni ze swojej pracy aż w 71% określili swoją motywację jako bardzo silną, natomiast w 29% jako silną. Osoby zdecydowanie niewykazujące zadowolenia z pracy wskazały na bardzo słabą motywację do wykonywania powierzonych im zadań lub jej brak. Wraz ze wzrostem długości stażu pracy, poziom motywacji u pracowników słabnie. Wszyscy bowiem ankietowani pracujący mniej niż rok ocenili swoją motywację bardzo wysoko lub wysoko. Z kolei respondentów pracujących powyżej 10 lat cechowała znikoma motywacja lub jej całkowity brak. Badania wykazały, że istnieje silny związek między znajomością przez pracowników wytyczonych im celów a poziomem ich motywacji - im większa świadomość pracowników co do stawianych przed nimi celów, tym ich motywacja do pracy jest silniejsza. W opinii respondentów, osobą, która najbardziej i zarazem najmniej motywuje okazał się bezpośredni przełożony.
Literatura
- Armstrong M., Zarządzanie zasobami ludzkimi, Oficyna Ekonomiczna, Kraków 2005.
- Aronson E., Wilson T., Akert R., Psychologia społeczna, Zysk i S-ka, Poznań 1997.
- Borkowska S., System motywowania w przedsiębiorstwie, PWN, Warszawa 1985.
- Dubaj B., Słownik współczesnego języka polskiego, WILGA, Warszawa 2005.
- Kopertyńska M.W., Motywowanie pracowników. Teoria i praktyka, Placet, Warszawa 2009.
- Niermeyer R., Motywacja, Wydawnictwo C.H. Beck, Warszawa 2009.
- Penc J., Motywowanie w zarządzaniu, Wydawnictwo Profesjonalnej Szkoły Biznesu, Kraków 1998.
- Pszczołowski T., Mała encyklopedia prakseologii i teorii organizacji, Ossolineum, Wrocław 1978.
- Szewczuk W. (red.), Słownik psychologiczny, Wiedza Powszechna, Warszawa 1985.
Podsumowanie
TYTUŁ:
DETERMINANTY MOTYWACJI KAPITAŁU LUDZKIEGO ORGANIZACJI W ŚWIETLE BADAŃ EMPIRYCZNYCH
AUTORZY:
Dariusz KŁAK (1)
Anna STRAWA (2)
AFILIACJE AUTORÓW:
(1) Państwowa Wyższa Szkoła Techniczno-Ekonomiczna im. bł. ks. B. Markiewicza, Instytut Ekonomii i Zarządzania, ul. Czarnieckiego 16, 37-500 Jarosław
(2) Państwowa Wyższa Szkoła Techniczno-Ekonomiczna im. bł. ks. B. Markiewicza, Instytut Ekonomii i Zarządzania, ul. Czarnieckiego 16, 37-500 Jarosław
DODANY PRZEZ:
Paweł Perz
WYDAWNICTWO:
Humanities and Social Sciences
25 (3/2018)
SŁOWA KLUCZOWE:
kapitał ludzki, determinanty motywacji, zadowolenie z pracy, środowisko pracy
PEŁNY TEKST:
http://doi.prz.edu.pl/pl/pdf/einh/410
DOI:
10.7862/rz.2018.hss.43
URL:
http://dx.doi.org/10.7862/rz.2018.hss.43
PRAWA AUTORSKIE:
Oficyna Wydawnicza Politechniki Rzeszowskiej, al. Powstańców Warszawy 12, 35-959 Rzeszów