ZAŁOŻENIA DLA EDUKACJI EKOLOGICZNEJ CZY BEZPIECZEŃSTWA EKOLOGICZNEGO

Artykuł zawiera krótki rys historyczny nauki zwanej ekologią, przedstawia podstawowe definicje oraz uczonych, którzy wprowadzili nową terminologię do słownika ekologicznego.

W dalszej części autorzy wskazują na zależności między szeroko rozumianą świadomością ekologiczną a edukacją ekologiczną. Przytoczone przez autorów informacje wskazują na rangę, jaką dla współczesnego społeczeństwa jest edukacja ekologiczna.

Edukacja ekologiczna pełni bardzo ważną rolę we współczesnym świecie, w którym obserwuje się szybkie tempo wpływania na środowisko przyrodnicze. Jest ona procesem psychologiczno-pedagogicznym, który ma wpływ na kształtowanie świadomości ekologicznej. Stanowi istotny element naszego przystosowania do środowiska, w którym funkcjonujemy. Główne jej zadania najczęściej sprowadzają się do wskazywania zagrożeń środowiska przyrodniczego, przekazywania wiedzy teoretycznej, którą należy wcielać w praktyczne działania.

Celem edukacji ekologicznej powinno być kształtowanie sfery emocji, która wpłynie na zwiększenie efektywności postrzegania, myślenia i działania. Aby spełniała ona swoje zadania powinna obejmować wszystkie poziomy edukacji formalnej oraz nieformalnej. Przede wszystkim trzeba edukować młode pokolenia i w ten sposób kształtować mentalność społeczeństwa.

Troska o miejsce, w którym żyjemy, pracujemy oraz odpoczywamy powinna prowadzić do wzmożonych działań na rzecz promocji edukacji ekologicznej jednocześnie teoretyków i praktyków. Troska ta powinna wynikać z występujących zagrożeń ekologicznych i środowiskowych, które są niebezpieczne dla zdrowia oraz życia współczesnego człowieka.

Autorzy zastanawiają się, czy uprawnione staje się ewolucyjne „przejście” pojęć typowych i przypisywanych ekologii do bezpieczeństwa ekologicznego.

Pełny tekst (pdf)

[1] Bieszczad St., Sobota J. (red.), Zagrożenie, ochrona i kształtowanie środowiska przyrodniczo-rolniczego, Wrocław 1993.

[2] Borgosz J., Globalna edukacja ekologiczna-prakseologia, „Wojsko i wychowanie” 1992/12.

[3] Borsuk S., red., Ochrona i kształtowanie środowiska, Toruń–Bydgoszcz 1994.

[4] Borsuk S., Ekologia bez granic. Materiały pokonferencyjne, Bydgoszcz 1994/95.

[5] cejsh.icm.edu.pl/cejsh/element/.../PRM_2011-1-2_04_Kozlowski.pdf.

[6] Cichy D., Filipowicz H., Edukacja ekologiczna wobec współczesności i wyzwań przyszłości, Instytut Badań Edukacyjnych, Warszawa 1993.

[7] http://seib.uksw.edu.pl/sites/default/files/tom_10_1_2_mariusz_ciszek_bezpieczenstwo_ekologiczne_i_zrownowazony_rozw%C3%B3j_w_aspekcie_strategii_bezpieczenstwa_narodowego.pdf

[8] https://repozytorium.umk.pl/bitstream/handle/item/1215/DOMERACKI%20Piotr,%20TYBURSKI%20W%C5%82odzimierz%20-%20Edukacja%20do%20ZR.pdf?sequence=1

[9] Śladkowski S., Edukacja ekologiczna. Wybrane problemy kształtowania postaw proekologicznych. Materiały II Sympozjum Naukowego AMW, Gdynia 14 listopada 2002.

[10] Śladkowski S., Bezpieczeństwo ekologiczne Rzeczypospolitej Polskiej, AON, Warszawa 2004, http://www.rocznikbezpieczenstwa.dsw.edu.pl/fileadmin/user_upload/wydawnictwo/RBM/RBM_artykuly/2013_10.pdf

[11] Zakrzewski G., Koncepcja edukacji środowiskowej w MW RP, „Przegląd Morski” 1995/3.

[12] Żmudziński L. (red.), Morskie Obszary Chronione w polskiej strefie brzegowej-zakres, forma i sposoby ochrony, Materiały z sympozjum Centrum Biologii Morza PAN, Gdynia, 26 lutego 1998.