OSZCZĘDNOŚCI GOSPODARSTW DOMOWYCH OSIĄGAJĄCYCH DOCHODY O NISKIEJ UŻYTECZNOŚCI

Celem artykułu jest prezentacja wielkości oszczędności, jakie kreować mogą gospodarstwa domowe uzyskujące dochody oceniane jako mało użyteczne. Analizą objęto podstawy teoretyczne procesu pomiaru użyteczności dochodów oraz prezentację sytuacji w zakresie oszczędności w grupie gospodarstw uzyskujących dochody określane jako nisko użyteczne. Część empiryczną artykułu oparto na wynikach własnego projektu badawczego „Badanie użyteczności dochodów polskich gospodarstw domowych i ich wpływu na zachowania gospodarstw” realizowanego przez Stowarzyszenie „Centrum Wspierania Edukacji i Przedsiębiorczości”. Analizę statystyczną przeprowadzono na danych pochodzących z badania Budżetów Gospodarstw Domowych prowadzonych przez Główny Urząd Statystyczny. Artykuł stanowi opracowanie własne na podstawie danych liczbowych GUS. Główny Urząd Statystyczny nie ponosi odpowiedzialności za wnioski zawarte w publikacji. Uzyskane wyniki wskazują, że uzyskiwanie dochodów ocenianych jako mniej użyteczne nie musi wykluczać pojawienia się oszczędności w takich gospodarstwach domowych. Odsetek gospodarstw oszczędzających wzrasta wraz z przechodzeniem na wyższe stopnie oceny użyteczności dochodów. Również wartość nominalna oszczędności wzrasta wraz z przechodzeniem do grupy gospodarstw oceniających swoje dochody jako bardziej użyteczne.

Pełny tekst (pdf)

[1] Amiel Y., The Subjective Approach to the Measurement of Income Inequality, „Distributional Analysis Research Programme Discussion Papers” London School of Economics, London 1998.

[2] Bernoulli D., Exposition of a new theory on the measurement of risk, „Econometrica” 22/1 (1954) (powtórne wydanie oryginału).

[3] Karta statystyczna gospodarstwa domowego (BR-01a), dział 6: Opinia respondenta o warunkach życia gospodarstwa domowego.

[4] Khaneman D., Theler R.H., Anomalies: Utility Maximization and Experienced Utility, „Journal of Economic Perspectives” 20/1 (2006).

[5] Kot S.M., Ekonometryczne modele dobrobytu, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2000.

[6] Kot S.M., Modelowanie poziomu dobrobytu. Teoria i zastosowanie, Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Wrocław–Warszawa–Kraków 1995.

[7] Plug E.J.S., van Praag B.S.M., Hartog J., Household equivalence scales and household taxation, „Working Paper University of Amsterdam”, Amsterdam 1998.

[8] Schoemaker P.J.H., The Expected Utility Model: Its Variants, Purpose, Evidence and Limitation, „Journal of Economic Literature” 1982/XX.

[9] Szczygieł E., Ocena użyteczności dochodu i jej wpływ na oszczędności gospodarstw domowych, WNT, Warszawa 2014.

[10] Van Praag B.M.S., An integration of the two dimensions of the welfare concept, [w:] The Measurement of Household Welfare, red. R. Blundell, I. Preston, I. Walker, Cambridge University Press, Cambridge 1994.

[11] Van Praag B.M.S., Frijters P., The measurement of welfare and well-being. The Leyden approach, [w:] Well-Being. The Fondations of Hedonic Psychology, red. D. Khanemen, E. Diner, N. Schwarz, Russel Sage Foundation, New York 2003.

[12] Van Praag B.M.S., Individual Welfare Functions and Consumer Behavior – a Theory of Rational Irrationality, North-Holland Publishing Company, Amsterdam 1968, Contributions to Economic Analysis, nr 57.

[13] Van Praag B.M.S., Kapteyn A., Further Evidence on The Individual Welfare Function of Income: An Empirical Investigation in The Netherlands, „European Economic Review” 1973/4.

[14] Van Praag B. M. S., The Welfare Function of Income In Belgium: An Empirical Investigation, „European Economic Review” 1971/2.