METODA PLANOWANIA REMONTÓW SIECI WODOCIĄGOWEJ NA PRZYKŁADZIE MIASTA KROSNA

Eksploatacja sieci wodociągowej wymaga nie tylko utrzymania jej funkcjonowania i prawidłowego nią zarządzania, ale także przywracania zdolności technicznych
i użytkowych. W pracy przedstawiono propozycję strategii remontowej sieci wodociągowej miasta Krosna. Zaprezentowano prostą metodę planowania remontów sieci wodociągowej opartą na czasie trwałości rur wykonanych z danego rodzaju materiału. W tym celu przeanalizowano w okresach dziesięcioletnich budowę sieci wodociągowej w Krośnie. Na tej podstawie określono czas trwałości, co z kolei umożliwiło wyznaczenie daty przystąpienia do procesów odnowy sieci wodociągowej. Przedstawiono podstawowe dane mające związek z trwałością i awaryjnością sieci wodociągowej w tym mieście. Dodatkowo analizie niezawodnościowej poddano rurociąg tranzytowy łączący ujęcie wody w Sieniawie z Krosnem. Wykazano konieczność przeprowadzenia odnowy jego funkcji eksploatacyjnych. Okres trwałości technicznej przewodów sieci wodociągowej jest ograniczony. Prawidłowo wykonane remonty mogą się przyczynić do wydłużenia okresu eksploatacji danego odcinka sieci nawet o kilka dziesięcioleci. Należy uwzględnić, że rzeczywista trwałość techniczna przewodów może albo znacznie przekroczyć czasokres amortyzacji, albo znacznie go skrócić. Zależności mają charakter wieloprzyczynowy
i tylko monitorowanie awaryjności sieci pozwoli na wyciąganie prawidłowych wniosków. Remonty sieci wodociągowej powinny być wykonywane według długofalowej strategii, bez ograniczenia się wyłącznie do usuwania losowo występujących awarii.

Pełny tekst (pdf)

1. Kuliczkowski A. i in.: Technologie bezwykopowe w inżynierii środowiska. Wydaw. Seidel-Przywecki, 2010.
2. Dohnalik P.: Planowanie remontów sieci wodociągowej. Woda i My, Czasopismo MPWiK w Krakowie, nr 22 i 23, 2002.
3. Rak J.: Awaryjność sieci wodociągowych w miastach polskich. Biuletyn Informacyjny Izby Gospodarczej „Wodociągi Polskie”, nr 3/27, 2003, s. 11-14.
4. Rak J., Tchórzewska-Cieślak B.: Intensywność uszkodzeń sieci wodociągowych
5. w miastach województwa podkarpackiego. Zeszyty Naukowe Politechniki Białostockiej, Inżynieria Środowiska, nr 16, 2003, s. 123-129.
6. Rak J., Tchórzewska-Cieślak B.: Metoda zintegrowanej oceny ryzyka awarii
7. w podsystemie dystrybucji wody. Gaz, Woda i Technika Sanitarna, z. 1, 2006,
8. s. 11-15.
9. Tchórzewska-Cieślak B.: Ryzyko awarii sieci wodociągowej. Gaz, Woda i Technika Sanitarna, nr 3, 2010, s. 38-41.
10. Rak J.: O potrzebie remontów sieci wodociągowej Rzeszowa. Kwartalnik Techniczny Armatura i Rurociągi, z. 3,. Warszawa 2003, s. 106-108.
11. Rak J., Tunia A.: Awaryjność sieci wodociągowej. Mat. konf. „Bezpieczeństwo
12. i niezawodność działania systemów gazowych, wodociągowych, kanalizacyjnych
13. i grzewczych”. Wydaw. PZITS O/Kraków, Zakopane 1997, s. 219-228.
14. Pietrucha-Urbanik K., Studziński A.: Analiza strat wody wodociągu krośnieńskiego. Gaz, Woda i Technika Sanitarna, nr 10/2012, s. 452-454.