DZIEDZICTWO LUBLINA A SYNERGIA DZIAŁAŃ DLA PRZYSZŁEJ METROPOLII

Lublin obchodzi w 2017 roku 700-lecie otrzymania praw miejskich, nadanych przez Władysława Łokietka w 1317 roku. Wydarzenie to jest okazją do dyskusji o przeszłości, współczesności i przyszłości tego miasta, również pod kątem jego struktury przestrzennej i dziedzictwa urbanistycznego. Struktura urbanistyczna Lublina, jak większości dużych miast, jest mocno zróżnicowana. Wyróżnić w niej możemy dzielnicę śródmiejską z zabytkową starówką, sześć dzielnic mieszkanio-wych, cztery zgrupowania przemysłowo-składowe oraz system terenów otwar-tych. Dziedzictwo architektoniczne i urbanistyczne Lublina, jak również jego historia i tożsamość – są kartą przetargową miasta i elementem jego potencjału. Niestety, w wyniku zaniedbań okresu PRL i nieprzemyślanych inwestycji Lublin boryka się z problemem utraty spójności struktury przestrzennej. Od kilku lat prowadzone są działania mające na celu walkę z tym zjawiskiem, m.in. poprzez scalanie rozproszonych rejonów, lokalizowanie funkcji wyższego rzędu w punktach węzłowych, wprowadzanie koniecznych uzupełnień w tkance miasta. Często podnoszonym tematem jest również ochrona środowiska kulturowego, zrównoważony rozwój i innowacyjność, a także świadome kształtowanie struktury funkcjonalno-przestrzennej miasta. Celem tych wszystkich działań jest nowoczesna metropolia, dążąca do innowacyjności, lecz pamiętająca o przeszłości.

Pełny tekst (pdf)

[1]       Böhm A.: O budowie i synergii wnętrz urbanistycznych, Monografia nr 6, Wyd. PK,

Kraków 1981.

[2]       Broński K.: Rola dziedzictwa kulturowego w rozwoju lokalnym. Doświadczenia polskie dobry transformacji (po 1989 r.), „Zeszyty Naukowe Akademii Ekonomicznej w Krakowie”, nr 706, Kraków 2006, s. 7-26.

[3]       Gyurkovich J.: Miejskość miasta, Czasopismo Techniczne Politechniki Krakowskiej,
z. 2-A/2007

[4]       Gehl J.: Miasta dla ludzi, Wydawnictwo RAM, Kraków 2014.

[5]       Kubicki P.: Pomiędzy pamięcią a historią. Polskie miasta wobec wielokulturowego dziedzictwa, „Pogranicze. Studia społeczne”, tom XX, 2012, s. 53-66.

[6]       Lenartowicz J. K.: Słownik psychologii architektury, Wydawnictwo Politechniki Krakowskiej, Kraków 2007.

[7]       Noworól A.: Uwarunkowania projektów rewitalizacji wynikające z zarządzania rozwojem lokalnym, „Czasopismo Techniczne Politechniki Krakowskiej”, z.3-A/2012, Kraków 2012, s. 27-31.

[8]       Podhalański B.: Piękno a współczesne centrum metropolii, „Czasopismo Techniczne Politechniki Krakowskiej”, z.6-A/2007, Kraków 2007, s. 379-383.

[9]       Schneider-Skalska G.: Trwanie struktury, „Czasopismo Techniczne Politechniki Krakowskiej”, z.4-A/2011, Kraków 2011, s. 338-341.

[10]   Strategia zarządzania dziedzictwem kulturowym miasta Lublin, praca zbiorowa pod red. B. Szmygina, Lublin 2014.

[11]   Wrana J.: Rola i znaczenie architektury w procesie scalania struktury przestrzennej miasta - na przykładzie Lublina, Wydawnictwo Politechniki Lubelskiej, Lublin 2014.

[12]   Zuziak Z.K.: Strategie rewitalizacji przestrzeni śródmiejskiej, Seria Architektura, 236, Kraków 1998.