EFEKTYWNOŚĆ ŚRODKÓW USPOKOJENIA RUCHU W MIASTACH W KONTEKŚCIE ZANIECZYSZCZENIA ŚRODOWISKA

Szacuje się, że krajach Unii Europejskiej (UE) około 20% emisji dwutlenku węgla (CO₂) wydzielanego do powietrza pochodzi z różnorodnych form transportu. Ilość emisji CO₂ pochodząca z transportu drogowego wzrosła w ciągu ostatnich 25 lat o około 23%. Transport drogowy jest jedyną gałęzią przemysłu w Unii Europejskiej, w której emisja gazów cieplarnianych ulega ciągłemu wzrostowi. W obszarach zurbanizowanych lekkie samochody ciężarowe, samochody dostawcze i osobowe są głównym źródłem zanieczyszczeń. Na poziom zanieczyszczenia dodatkowo wpływają liczne zatory tworzące się w miastach w godzinach szczytów komunikacyjnych oraz spowodowany tym brak płynności jazdy. Efektywne zarządzanie ruchem drogowym umożliwia poprawę warunków ruchowych w miastach. Wzrost efektywności postępuje wraz ze wzrostem kontrolowanego obszaru, jednak w krajach rozwijających się, do jakich zalicza się Polskę, z uwagi na koszty wdrażania zarządzanie ruchem sprowadza się do pojedynczych punktów lub wybranych ciągów ulicznych. W takich miejscach instaluje się przede wszystkim środki spowalniające ruch pomijając ich wpływ na sposób jazdy kierowców. Celem referatu jest analiza wpływu obecności wybranych środków uspokojenia ruchu na dynamikę jazdy kierowców oraz wielkość emisji spalin samochodowych w obszarze zabudowanym. W referacie przedstawiono wyniki badań prędkości chwilowych pojazdów w otoczeniu wybranych środków uspokojenia ruchu w Białymstoku. Badania skoncentrowano na zachowaniach kierowców i zmianach dynamicznych zarejestrowanych prędkości. Dynamikę zmian określono w oparciu o indywidualne profile prędkości. Uzyskane wartości przyspieszeń i opóźnień umożliwiły oszacowanie wpływu określonych środków uspokojenia ruchu na zanieczyszczenie środowiska.

Pełny tekst (pdf)

[1]   Zachariadis T.J., editor (2012), Cars and carbon. Automobiles and European climate policy in a global context. Springer Business Media B.V.

[2]   Fuglestvedt, J,. Berntsen T., Myhre G., Rypdal K., Skeie R.B. (2008), “Climate forcing from the transports sectors”. PNAS 105 (2): 454-458.

[3]   2 European Environment Agency (2004) Analysis of Greenhouse Gas Emissions Trends and Projections in Europe, Eur Environ Agency, Copenhagen.

[4]   Frey, H.; Rouphail, M.; Unal, A.; Colyar, J. 2001. Measurement of onroad tailpipe CO, NO and Hydrocarbon emissions using portable instrument. Presented at the Annual Meeting of Air and Waste Management Association. 1-12. (2001).

[5]   Unal, A.; Frey, H.; Rouphil, N. 2004. Quantification of highway emission vehicle emission hot spots based on on-board measurements, Journal of the Air and Waste Management Association, 54(2): 130-140.

[6]   Bokare P.S., Maurya A.K. (2013) Study of speed, acceleration and deceleration of small petrol car on its tail pipe emission, International Journal of Traffic and Transport Engineering, 2013, 3 (4), 465-478.

[7]   Wang, M.; Daamen, W.; Hoogendoorn, S.; Arem, B. 2011. Estimating Acceleration, Fuel Consumption, and Emissions from Macroscopic Traffic Flow Data, Transportation Research Record: Journal of the Transportation Research Board. DOI: http://dx.doi.org/10.3141/2260- 14, 2260(2011): 123-132.

[8]   Pelkmans L, Debal P, Hood T, Hauser G, Delgado MR. Development of a simulation tool to calculate fuel consumption and emissions of vehicles operating in dynamic conditions. SAE 2004 spring fuels and lubricants, 2004-01(1873).

[9]   Cornelis E, Broekx S, Cosemans G, Pelkmans L, Lenaers G. Impact of traffic flow description and vehicle emission factor selection on the uncertainty of heavy-duty vehicle emission calculation. VKMTHD Mitteilungen, vol. 85 (1). ; 2005. p. 13-21.

[10]   Panis L.I., Broex S., Liu R. (2006) Modelling instantaneous traffic emission and the influence of traffic speed limits, Science of the Total Environment 371 (2006), 270-285.