Budownictwo i Inżynieria Środowiska
2016.297, DOI: 10.7862/rb.2016.297
ZRÓWNOWAŻONA REWITALIZACJA BUDYNKÓW ZABYTKOWYCH
Wojciech TERLIKOWSKI
DOI: 10.7862/rb.2016.297
Streszczenie
Proces rewitalizacji jest ściśle związane z ideą zrównoważonego rozwoju w budownictwie, ukazując jego interdyscyplinarność. Diagnostyka budynku zabytkowego, który jest rewitalizowany powinna uwzględniać zagadnienia interdyscyplinarne, wykraczające poza przyjęte powszechnie w praktyce budowlanej działania diagnostyki technicznej. Istotnym jej elementem może być ocena zdolności rewitalizacyjnej budynku, będąca sumą zdolności rehabilitacyjnej budynku i wartości jego zrównoważenia. Ocena zdolności rewitalizacyjnej budynku daje więc gruntowną wiedzę dotyczącą nie tylko wartości technicznej, materialnej budynku, ale również wartości niematerialnej, która często jest istotną wartością dodaną, pomijaną często w pracy diagnostycznej inżyniera. Określenie (lub przynajmniej oszacowanie) zdolności rewitalizacyjnej budynku użyteczności publicznej, w fazie wstępnej inwestycji, może pomóc inwestorowi w podejmowaniu kluczowych decyzji inwestycyjnych, zwracając uwagę na trudności w planowanej inwestycji i ukazując obszary potencjalnych zysków i pozytywnych oddziaływań. Ocena zdolności rewitalizacyjnej może być prowadzona na różnych poziomach. Ogólnie przeprowadzona ocena może dać wartość szacunkową zdolności rewitalizacyjnej, ukazując w procesie oceny słabe i mocne strony rewitalizowanego budynku. Prowadząc zaawansowaną diagnostykę interdyscyplinarną, w zależności od stopnia jej szczegółowości i fachowości, ocena zdolności rewitalizacyjnej może być bardziej wiarogodna i dawać bardziej obiektywne wyniki, niebędące tylko ogólnym szacunkiem. Referat przedstawia metodykę określania oceny zdolności rewitalizacyjnej budynku zabytkowego, dającej możliwość oceny zagadnień wynikających z jego zrównoważenia.
Literatura
[1] Czarnecki L., Kaproń M., Sustainable Construction as a Research Area, International Journal of the Society of Materials Engineering for Resources Vol. 17 (2010) No. 2 pp. 99-106.
[2] Strzelecka E., Rewitalizacja miast w kontekście zrównoważonego rozwoju, Civil and Environmental Engineering (Budownictwo i Inżynieria Środowiska) 2 (2011) ISSN: 2081-3279.
[3] Terlikowski W., Rewitalizacja budynków użyteczności publicznej zgodnie z zasadami zrównoważonego rozwoju, Miesięcznik Materiały Budowlane 5’2013 (nr 490), Warszawa 2013.
[4] Nowogońska B., Stan techniczny budynków w aspekcie skali potrzeb rewitalizacji, Problemy Rozwoju Miast, t. 11, nr 2, 2014.
[5] Terlikowski W.: Zdolność rewitalizacyjna budynków użyteczności publicznej, Miesięcznik „Materiały Budowlane” 5’2013 (nr 490), Warszawa 2013.
[6] Bednarek Z., Kaliszuk-Wietecka A.: Analysis of the fire‐protection impregnation influence on wood strength. Journal of Civil Engineering and Management, vol. 13, nr 2, 2007, str. 79-85.
[7] Firląg Sz., Witkowska E., Instalacje c.o., c.w.u. i wentylacji w budynkach energooszczędnych NF40 i NF15, w: Rynek Instalacyjny, Grupa MEDIUM Sp. z o.o. Sp.k.-a., nr 9, 2013, ss. 26-33.
Podsumowanie
TYTUŁ:
ZRÓWNOWAŻONA REWITALIZACJA BUDYNKÓW ZABYTKOWYCH
AUTORZY:
Wojciech TERLIKOWSKI
AFILIACJE AUTORÓW:
Politechnika Warszawska
WYDAWNICTWO:
Budownictwo i Inżynieria Środowiska
2016.297
SŁOWA KLUCZOWE:
zasady zrównoważonego rozwoju, rewitalizacja, zdolność rewitalizacyjna budynku
PEŁNY TEKST:
http://doi.prz.edu.pl/pl/pdf/biis/734
DOI:
10.7862/rb.2016.297
URL:
http://dx.doi.org/10.7862/rb.2016.297
PRAWA AUTORSKIE:
Oficyna Wydawnicza Politechniki Rzeszowskiej, al. Powstańców Warszawy 12, 35-959 Rzeszów