ARCHITEKTURA I DOSTĘPNOŚĆ OBIEKTÓW UŻYTECZNOŚCI PUBLICZNEJ DLA OSÓB Z DYSFUNKCJĄ WZROKU

Istnieje potrzeba wygenerowania wspólnych i spójnych zasad, które pozwoliłyby zrozumieć niepełnosprawność jako zjawisko systemowe. Istnieje wiele różnych definicji niepełnosprawności. Skutki, jakie pociąga za sobą dysfunkcja wzroku zależą od kilku czynników. Przestrzeń wielosensoryczną łączy w sobie elementy architektury, sztuki i komunikacji medialnej. Istotą projektu architektonicznego obiektów użyteczności publicznej jest funkcjonalność, prostota i intuicyjność w użytkowaniu. Duży nacisk jest przykładany do projektowanie przestrzeni i przedmiotów w taki sposób, aby ich funkcja była zrozumiała dla każdego użytkownika, bez względu na jego doświadczenie czy zaawansowany stopień dysfunkcji.

Pełny tekst (pdf)

[1]  § 3, pkt. 6 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 roku w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie.

[2]  Art. 5, ust 1, pkt. 4 ustawy z dnia 7 lipca 1994 roku - Prawo Budowlane (Dz. U. z 2006 roku, Nr 156, poz. 1118, z p. zm., t. j. Dz. U. z dnia 23 grudnia 2010 r. Nr 243, poz. 1623. Stan prawny na dzień 29.03.2011).

[3]  Błaszak M., Przybylski Ł.: Rzeczy są dla ludzi. Niepełnosprawność i idea uniwersalnego projektowania, wyd. Scholer, Warszawa 2010.  (http://scholar.com.pl/upload/product_files/2113/21_AZOzOS_tom10_.pdf).