Bezemisyjne technologie przetwarzania stałych odpadów komunalnych – najkrótsza droga spełnienia trudnych wymogów unijnych

Olbrzymie opóźnienia we wprowadzaniu dyrektywy unijnej dotyczącej odpadów komunalnych, grożące naszemu państwu dużymi karami, z jednej strony, a rygorystyczne i na razie mało realne prawo krajowe, wskazują na konieczność poszukiwania innych dróg rozwiązania makroekonomicznego oraz ekologicznego i społecznego problemu zagospodarowania odpadów komunalnych, w tym osadów ściekowych. Najnowsze, już dostępne, technologie bez emisji do atmosfery i przy znikomych depozytach stałego materiału inertnego, nie wymagające głębokiej wstępnej segregacji śmieci, wydają się nie tylko najprostszą i najtańszą, ale również jedyną realną drogą rozwiązania tego problemu. Dokonano przeglądu konwencjonalnych technik otwartego, rusztowego spalania śmieci, prezentując największe zakłady europejskie w Niemczech, Austrii, Danii, Francji i Szwecji oraz pozaeuropejskie w Japonii i Kandzie.  Zwrócono uwagę na ich główny problem ekologiczny – ochronę atmosfery przed emisją szczególnie toksycznych produktów spalania – oraz sposoby jego rozwiązania. Następnie zrelacjonowano metody pirolitycznego rozkładu odpadów organicznych, w tym plazmowe I generacji, aby przejść do plazmowych II generacji, przedstawiając je na konkretnych przykładach rozwiązań północno-amerykańskich oraz skandynawskich. Przedstawiono schematy technologiczne procesu angażującego niskotemperaturową plazmę, w tym zasadnicze składowe tego systemu – podkreślając jego całkowitą bez-emisyjność do atmosfery oraz neutralność środowiskową i wtórną przydatność odpadów stałych: żużla (vitryt) i metali kolorowych. Proces egzemplifikowano prezentując instalację firmy ScanArc, przygotowującej kilka wdrożeń w Polce. Dokonano porównania emisyjności trzech omawianych grup metod unieszkodliwiania odpadów stałych, wykazując ewidentną przewagę proponowanej w tym artykule, spełniającej z dużym nadmiarem normy emisyjne UE i US EPA. W pełni potwierdzono tezę zawartą w tytule oraz w początkowej części niniejszego streszczenia.

Pełny tekst (pdf)

1. Gostomczyk M.A., Gospodarka odpadami, Wyd. PWSZ Kalisz, 2011.
2. Richers U., Abfallferbernnung in Deutschland – Entwicklungen und Kapazitaeten, KIT Scientific Reports 7560, ISSN 1869-9669.
3. Ittershagen M., Stellenvert der Abfallferbernnung in Deutschland, Umwelbundesamt,  www.umwelbundesamt.de, 2008.
4. Denmark’s National Inventory Reports 2011, National Environmental Research Institute Report no 827, 2011.
5. Assamoi B., Lawryshyn Y., The environmental comaparison of landfilling vs. incineration of MSW accounting for waste diversion, Waste Management 32, 2012, pp. 1019.
6. Spalarnie w Europie i na Świecie, Krakowski Holding Komunalny, prezentacja, 2009.
7. AdaptiveARC Inc. San Antonio, CA, USA, Prezentacja komercyjna, 2011.
8. Wielgosiński G., Przegląd technologii termicznego przekształcania odpadów, Nowa Energia 1, 2011, p. 55.
9. Wielgosiński G., Wybór technologii termicznego przekształcania odpadów komunalnych,, ibid 4, 2011,5.
10. Wielgosiński G., Technologie oczyszczania spalin w spalarniach odpadów – i nie tylko, ibid. 1, 2013, p.29.
11. Gaska K., Wandrasz J.W. Zorientowane obiektowo metody modelowania procesu spalania odpadów stałych. Termiczne Unieszkodliwianie Odpadów, Restrukturyzacja procesów termicznych (praca zbiorowa pod red. Janusza W. Wandrasza), PZiTS Poznań, s. 35-72, ISBN 978-83-60055-16-5, 2007.
12. Gaska K. Optimisation of  solid waste fuels formation processes, Polish Journal of Environmental Studies Vol. 17 No. 1, 2008.
13. Pikoń K., Environmental impact of waste management system - system location issues, World Environmental and Water Resources Congress, EWRI 2011, Palm Springs, California, USA.
14. Pikoń K., Environmental impact of waste management systems based on waste incineration plants, 26th Annual International Conference on Incineration and Thermal Treatment Technologies, 2007, Conference proceedings. College Park: University of Maryland, USA.
15. KTP Construction Ltd, Wrocław, Prezentacja komercyjną, 2013.