Dostrajanie modelu ramy z wykorzystaniem algorytmów genetycznych i sieci neuronowych

W pracy przedstawiono porównanie wyników dostrajania modelu numerycznego konstrukcji do modelu fizycznego na przykładzie dwupiętrowej ramy. Do dostrajania wykorzystano metodę Trust Region (TR), Algorytmy Genetyczne (AG) i Sztuczne Sieci Neuronowe (SSN). Dostrajanie polegało na identyfikacji sztywności obrotowych węzłów łączących rygle ramy ze słupami oraz słupy z podłożem, w badaniach wykorzystano dane doświadczalne. Analizowano zarówno poprawę odpowiedzi dynamicznej układu na podstawie dopasowania częstotliwości oraz postaci drgań jak i czasochłonność poszczególnych metod.

Pełny tekst (pdf)

[1] T. Uhl, Komputerowo wspomagana identyfikacja modeli konstrukcji mechanicznych, Wydawnictwo Naukowo-Techniczne, Warszawa,1997.

[2] R. Lewandowski, Dynamika konstrukcji budowlanych, Politechnika Poznańska, Poznań 2006.

[3] K. Mendrok, Inverse Problem in Structural Health Monitoring, Wydawnictwo Naukowe Instytutu Technologii Eksploatacji, Radom 2010.

[4] S. Haykin, Neural Networks: a Comprehensive Foundation, Prentice Hall International, Inc., 2^nd ed.,1999.

[5] D. Goldberg, Algorytmy genetyczne i ich zastosowanie, Wydawnictwa Naukowo -Techniczne, Warszawa 2003

[7] B. Miller, Dostrajanie modelu matematycznego konstrukcji do modelu fizycznego, praca doktorska, Rzeszów 2001.

[8] LMS Test.Lab, The LMS Test.Lab Spectral Testing manual, LMS International 2009