WENTYLACJA GRAWITACYJNA W BUDYNKACH MIESZKALNYCH - WYBRANE ZAGADNIENIA

Wentylacja grawitacyjna, polega na wymianie powietrza, powstałej z powodu
różnicy ciśnień, odbywająca się w sposób ciągły, poprzez przewody wentylacyjne.
Jest to stary, sprawdzony i najczęściej stosowany sposób wentylowania pomieszczeń.
Złe rozwiązania projektowe, powodują brak skutecznego jej działania.
Prawidłowy przepływ powietrza, wywiera istotny wpływ na jakość struktury budowlanej.
Brak zawilgoceń i zagrzybień to dowód na poprawne działanie wentylacji.
Jest ona również odpowiedzialna za dobre samopoczucie człowieka,
a przede wszystkim za jego zdrowie. W referacie zwrócono uwagę na konieczność
opracowania już na etapie koncepcji projektowej, schematów wentylacji budynku
– pionowy i poziomy przepływ powietrza, zależy od przyjętego rodzaju
nawiewu i odprowadzenia mas powietrza z pomieszczeń mieszkalnych. Usytuowanie
ścianek, elementów konstrukcji budynku, układ okien i drzwi, a nawet
rozmieszczenie elementów stałego wyposażenia mieszkań, ma istotny wpływ na
kierunek przepływającego powietrza, a tym samym na wydajność systemu wentylacji
grawitacyjnej. Istotnym problemem występującym już na etapie projektu budowlanego
jest dobór ilości kanałów oraz odpowiednie obliczenie pola przekroju
poprzecznego w zależności od ich wysokości i zapotrzebowania projektowanych
pomieszczeń na wielkość przepływu powietrza, wyrażoną krotnością wymiany
lub strumieniem powietrza, mierzoną w m3/s. Dobra znajomość zagadnień związanych
z poprawnie działającą wentylacją grawitacyjną, to obowiązek każdego
architekta, który jest w pełni odpowiedzialny za zaprojektowany budynek,
a przede wszystkim za ludzi, którzy będą jego użytkownikami.

Pełny tekst (pdf)

[1] Kusionowicz T.: „Problemy projektowania budynków mieszkalnych, a zdrowie
człowieka”. Monografia, Kraków 2008. Politechnika Krakowska, seria architektura,
s. 43, 51,52
[2] Gaczoł T.: „Wentylacja jako czynnik kształtowania architektonicznego”. Monografia,
Kraków 2002. Politechnika Krakowska, Wydział Architektury.
[3] Rozporządzenie Ministra Infrastruktury „W sprawie warunków technicznych, jakim
powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie”. z dnia 12 kwietnia 2002 r. (Dz.U.
Nr 75, poz. 690) ze zmianami.
[4] PN-83/B-03430 (wraz ze zmianą A3:2000) „Wentylacja w budynkach mieszkalnych,
zamieszkania zbiorowego i użyteczności publicznej. Wymagania”.
[5] Jędrzejewska-Ścibak T., Sowa J.: „Zdrowe powietrze w domu”. Warszawa
,Wydawnictwo MURATOR 2000 s. 47.
[6] Polski Związek Inżynierów i Techników Budownictwa: ”Poradnik inżyniera i technika
budowlanego”. Warszawa, Arkady 1968, tom 2 część III, s. 373 oraz 385.

[7] Jędrzejewska-Ścibak T., Sowa J. Praca zbiorowa: „Problemy jakości powietrza wewnętrznego
w Polsce ’97”. Warszawa 1998. Politechnika Warszawska, Wydział Inżynierii
Środowiska, Instytut Ogrzewnictwa i Wentylacji.
[8] Jędrzejewska-Ścibak T., Sowa J. Praca zbiorowa: „Problemy jakości powietrza wewnętrznego
w Polsce ’99”. Warszawa 2000. Politechnika Warszawska, Wydział Inżynierii
Środowiska, Instytut Ogrzewnictwa i Wentylacji.
[9] Wojtczak A.: „Choroby wewnętrzne”. Wydawnictwo Lekarskie PZWL Warszawa
1995, tom 2, str. 67,68, oraz str. 120-125, tom 3, s. 876-890.
[10]Wald I.: Członkowska A.: „Neurologia kliniczna”. Państwowy Zakład Wydawnictw
Lekarskich. Warszawa 1987, s. 236,237.